Op de officiële voorstelling van “Eleonore”, de tweede plaat van The Bony King of Nowhere, verraste Bram Vanparys, de man achter het alter-ego, met de droge melding dat de opvolger al bijna afgewerkt was. Een goede anderhalf jaar later ligt dat derde album, simpelweg “The Bony King of Nowhere” gedoopt, in de rekken. In de tussentijd schreef Vanparys filmmuziek voor de Waalse film “Les Géants” van Bouli Lanners, waar hij een Margritte du Cinéma voor beste soundtrack mee won, scoorde in Wallonië een radiohit met “The Stranger”, tourde doorheen Europa en vond rust en inspiratie in reizen, natuur en… biologische landbouw.
Ook al is The Bony King of Nowhere altijd al het eenmansproject van Bram Vanparys geweest, om zijn composities op plaat te zetten of live uit te voeren deed hij toch steeds beroep op gelijkgestemde muzikanten. Voor zijn derde plaat doet Bram het voor het eerst zonder enige hulp van buitenaf. De negen nummers op “The Bony King Of Nowhere” zijn stuk voor stuk akoestische pareltjes zonder refreinen, samenzang of drumpartijen. Telkens staat de muziek volledig in dienst van de tekst. Het is daarmee een tijdloze folkplaat geworden, geworteld in de traditie van grootheden als Leonard Cohen, Townes van Zandt en de onvermijdelijke Bob Dylan.