Geïnspireerd door vooroorlogse blues en traditionele jazz, houdt de in New Orleans (waar anders?) residerende Luke Winslow-King de geest van Mississippi John Hurt, Robert Johnson en andere vroege blueshelden, in ere. Hij deelde het podium met o.a. Pokey LaFarge, Jack White, Taj Mahal en de Rebirth Brass Band.
Winslow-King is de onbetwiste ambassadeur van New Orleans’ rijke en kleurrijke cultuur. De in Cadillac, Michigan opgegroeide songwriter studeerde in de stad en kwam er uiteindelijk ‘vast te zitten’ toen zijn bandbus geplunderd werd. Sindsdien is dit de stad, die geldt als bakermat van de jazz en deltablues, waar hij zijn songs schrijft. De rest van de wereld is zijn podium.
Blue Mesa
Op ‘Blue Mesa’ brengt hij de vertrouwde smaken van country, blues en folk bij elkaar en laat het nog net iets toegankelijker klinken – iets wat hem gegarandeerd weer een hoop extra luisteraars gaat opleveren. En nee, de traditie laat hij hierbij echt niet varen: laten we wel wezen, New Orleans stroomt door zijn aderen. Zoals we van hem gewend zijn, laat hij ook op deze persoonlijke plaat het achterste van zijn tong zien. Een artiest die zijn vorstelijke titel weer eens bewijst!
Voorprogramma: Steady Holiday
Dre Babinski is actrice, gitarist, songwriter en violist. Met haar solo-indiepop act Steady Holiday maakt ze een zoete maar niet ongevaarlijke trip, met lo-fi pop in koffer en de strijkersarrangementen reeds geboekt. Het geluid dat eruit voortvloeit is zowel dromerig als verontrustend. Bijzondere dame, die Babinski.
