vrijdag 8 mei
PAARD BLOG: Maart – LET’S BRIEFLY SUMMARIZE, SHALL WE?
Door: Henk Koolen
Een overzicht van mooie nieuwe releases per maand, door programmeur Henk Koolen. Het is alweer tijd voor de derde editie waarin we de beste albums van maart selecteerden. Welke releases waren de moeite waard? Het overzicht van de albums van maart die je niet mocht missen. Meeluisteren? Je vindt de albums verzameld in deze afspeellijst.
MAART
Porridge Radio – Every Bad (Secretly Canadian)
Ook Porridge Radio komt uit het Verenigd Koninkrijk, Bristol om precies te zijn. Zangeres Dana Margolin is (vergelijkbaar met Polly Harvey en Karen O.) overduidelijk de leider van de band die grossiert in inventieve wat langere popsongs met fijne samenzang, vioolbijdragen en Pixies-achtige geluidserupties.
Empty Country – Empty Country (Empty Country)
Joseph D’Agostino zat ooit in Cymbals Eat Guitars en maakt onder de naam Empty Country een soort mix van Westcoast-pop, Americana en Arcade Fire-achtige rock.
Childish Gambino – 3.15.20 (mcDJ)
Het aantal goede urban-releases viel erg tegen tot dusverre dit jaar. Het verrassingsalbum van Childish Gambino viel nog het meeste op en verder was er een hoop goed (J Hus, The Weeknd, Riz Ahmed), maar weinig spectaculair werk.
The Chats – High Risk Behaviour (Bargain Bin)
Punk’s not dead. Natuurlijk niet. The Chats weten waar het om gaat. Goede puntige liedjes en er daarvan veertien in minder dan een half uur stoppen.
Nicolas Jaar – Cenizas (Other People)
De vorig jaar nog op Rewire optredende Nicolas Jaar bracht maar liefst twee albums uit in 2020. Het dansvloergerichte verzamelalbum ‘Against All Logic 2017-2019’ en de experimentele topplaat ‘Cenizas’, een meditatieve trip door ambient drone-land.
Nap Eyes – Snapshot Of A Beginner (Jagjaguwar) 
Er blijft geregeld fraaie muziek uit Canada komen. Nap Eyes maakte met ‘Snapshot Of A Beginner’ een prima Lou Reed- en Velvet Underground-achtige plaat, waarbij de zang vaak Peter Perrett van The Only Ones in gedachten roept.
Sorry – 925 (Domino)
Ja, sorry hoor, ook Sorry komt uit London. De debuutplaat van dit duo is moeilijk in een hokje te plaatsen, maar vergelijkingen met Porridge Radio zijn zeker te maken. Er zijn echter ook elektro- en jazzinvloeden te onderkennen, want horen we daar geen saxofoon?